Uit onderzoek blijft dat de consument wil zijn bestelling van vanavond, morgen in huis wilhebben. En weet je wat? Ik geloof daar helemaal niets van. Je wil iets hebben, wanneer je het wil hebben. Niet eerder en zeker niet later.
Ik geloof best dat de consument zoiets zegt. Ik geloof alleen niet dat het merendeel dat ook echt wil. Dat blijkt namelijk niet uit mijn ervaring en al helemaal niet uit mijn boerenverstand. Als ik vandaag iets online bestel, dan heb ik het ergens in die week nodig. Heb ik het morgen al nodig? Dan neem ik het risico niet en loop ik gewoon naar de winkel. Dan heb ik grip en beïnvloed ik de timing zelf. Het kost me dan iets meer tijd, maar dat is het me waard. Want morgen is al best snel.
De vork zit volgens mij zo in de steel: De consument zegt dat hij zijn pakket morgen in huis wil hebben. Niet omdat hij dit morgen al nodig heeft, maar omdat hij dan zeker weet dat de zending zo snel mogelijk onderweg is. Des te kleiner de kans dat er nog iets fout gaat. Ik weet bijna zeker dat de consument zijn zending niet per sé vandaag of morgen wil hebben. Ik weet dat hij grip wil houden op de aflevering. Net als ik. Hij wil zijn pakket hebben als hij dat nodig heeft. Niet eerder en zeker niet later.
Stel nou dat wij consumenten grip bieden. Hem zelf laten bepalen wanneer zijn pakket bezorgd wordt. Zodat de leverancier niet hele dagen voor Jan doedel rondrijdt. Helpt dat de hele branche niet vooruit? Het gaat er volgens mij om dat we niet langer zendingen meezeulen die we toch niet kunnen leveren. Die hoeven we dan niet langer te laden, niet aan de kant te schuiven, niet per ongeluk te beschadigen en na een nutteloze rit niet weer op het distributiecentrum uit te laden.
Is het niet stukken eenvoudiger als we weten welke zendingen we kunnen afleveren en welke niet? En dat kunnen we best weten, want de ontvanger weet het al. We moeten hem alleen nog vragen dit ons te vertellen. Doe je mee?
